Με τη λειτουργία της γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου (στις 12 Αυγούστου του 2004), ο αριθμός των επισκεπτών και των παραθεριστών από την Αθήνα, το Μεσολόγγι, την Πάτρα και την υπόλοιπη
Πελοπόννησο αυξήθηκε κατακόρυφα. Πλέον η Ναύπακτος είναι πιο κοντά, ενώ η αποπεράτωση της Ιονίας Οδού θα κάνει και τους κατοίκους της Δυτικής Ελλάδας να την επισκέπτονται πιο συχνά. Ανάλογη αύξηση παρατηρείται και στην ανοικοδόμηση κυρίως στις περιοχές του Κάτω Πλατανίτη και της Παλαιοπαναγιάς, από Πατρινούς. Δεν χωρά αμφιβολία ότι η γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου άλλαξε άρδην την ζωή της πόλης...
Η γνωριμία με τη Ναύπακτο ξεκινά πάντα από το παλιό λιμάνι. Μοιάζει με μια ασφαλή, ολοστρόγγυλη αγκαλιά με άνοιγμα περίπου 35 μ. ανάμεσα στον ανατολικό και τον δυτικό βραχίονα και έκλεινε παλιά με μια χοντρή αλυσίδα. Στη μια και στην άλλη άκρη ορθώνονται δυο μικροί βενετσιάνικοι πύργοι και ανάμεσά τους λικνίζονται λίγα χρωματιστά πλεούμενα. Η αναστήλωση των κτιρίων και η δημιουργία μικρών καλαίσθητων καφέ ομόρφυνε το ιστορικό κομμάτι της πόλης.
Στον ανατολικό πυργίσκο θα δείτε τον ναυτικό φάρο και κοντά του το Φετιχιέ Τζαμί (λειτουργεί ως αρχαιολογικός χώρος). Στον δυτικό βραχίονα υπάρχει ο ανδριάντας του πυρπολητή Γιώργου Ανεμογιάννη, που θανατώθηκε εδώ από τους Τούρκους (1821). Ανατολικά και δυτικά του λιμανιού ξεκινούν οι δύο παραλίες της πόλης (Ψανή και Γρίμποβο), όπου μπορείτε να χαρείτε το μπάνιο σας.
Στην πλατεία του λιμανιού, με τα δυο τεράστια πλατάνια, θα πείτε καφέ δίπλα στη προτομή του Σουλιώτη στρατηγού Νότη Μπότσαρη. Μετά μπορείτε να περπατήσετε στον παλιό εμπορικό πεζόδρομο Στενοπάζαρο (οδός Κανάβου) με τα καταστήματα.
Η κίνηση στο σημείο αυτό της πόλης είναι διαρκής, καθώς αποτελεί το αγαπημένο στέκι της νεολαίας.
Στο τέλος του Στενοπάζαρου βρίσκεται ο μητροπολιτικός ναός του Αγίου Δημητρίου, πολιούχου της πόλης. Σε κοντινή απόσταση είναι το Δημαρχείο και ακριβώς απέναντι το αρχοντικό του λογοτέχνη Γεωργίου Αθανασιάδη-Νόβα με τους εντυπωσιακούς ανθόκηπους. Γεύση από τη παλιά Ναύπακτο προσφέρει και η πλατεία Τζαβελαίων, με τα άφθονα τρεχούμενα νερά, τα πλατάνια, τις χασαποταβέρνες και τα μικρομάγαζα.
- Περισσότερες πληροφορίες -
Με το Διάταγμα της 31-8-1949 (ΦΕΚ 202 τ. Α΄) η Ναύπακτος χαρακτηρίσθηκε τουριστική πόλη. Επίσης, με την Φ. 31\5434\3888 από 18-2-1973, απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού, η πόλη χαρακτηρίσθηκε ως τόπος ιστορικός και ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους. Έχουν καταγραφεί συνολικά 185 ιστορικά μνημεία και κτίρια.